ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΧΡ. ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ ΤΗΣ ΕΨΥΜΕ

 

Πότε και πού γεννηθήκατε; Μιλήστε μας λίγο για τη ζωή σας.

Γεννήθηκα 29/7/1964, στον Πειραιά, στην Αμφιάλη, είμαι ο τέταρτος από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειάς μου, είμαστε τέσσερα αδέρφια. Τα παιδικά μου χρόνια δεν ήταν ιδιαίτερα εύκολα, ο μπαμπάς δούλευε για να ζήσει την οικογένεια. Ήταν όμορφα χρόνια, φτωχικά. Κατάφερα να γίνω δάσκαλος, η πρώτη σχολή ήταν το Οικονομικό της Νομικής αλλά δεν με ενδιέφεραν οι αριθμοί, δεν ήθελα να γίνω οικονομολόγος. Επέλεξα να γίνω δάσκαλος και δεν μετάνιωσα γιατί μου έδωσε τη δυνατότητα να έρθω σε επαφή με παιδιά. Τα παιδιά σε όλες τις ηλικίες είναι το εξαιρετικό κομμάτι της ζωής, δίνεις ένα και σου δίνουν εκατό πράγματα απλόχερα αρά δεν έχω μετανιώσει για τις επιλογές μου. Κάποια στιγμή το 2014 εκλέχθηκα και δήμαρχος στην πόλη προς φυσιολογική εξέλιξη μιας διαδρομής που μου έλεγε ότι πρέπει να ασχολούμαι με τα κοινά και δεν πρέπει να με ενδιαφέρει να είμαι καλά μόνο εγώ και οι άνθρωποι που έχω γύρω μου και τους αγαπώ και με αγαπούν αλλά ότι κάποια στιγμή θα έπρεπε να κάνω κάτι παραπάνω πράγματα που αφορούν περισσότερο τους ανθρώπους.

Σας αρέσει πιο πολύ να είστε δήμαρχος ή δάσκαλος;

Θέλω να είμαι δάσκαλος. Έχω προσπαθήσει και τώρα που είμαι δήμαρχος να «βγαίνει» ο δάσκαλος. Όχι όμως με την έννοια να μαθαίνω στους ανθρώπους κάποια πράγματα, αλλά να επιλύω διάφορες συγκρούσεις, προσπαθώντας όσο γίνεται λιγότερες εντάσεις, και αυτό είναι μία δουλειά του δασκάλου σημαντική. Αν με ρωτήσεις πού πέρναγα καλύτερα και που αισθανόμουν ποιο γεμάτος ως άνθρωπος θα σου έλεγα στην τάξη, μαζί με τα παιδιά, μαζί με τους μαθητές. Εγώ μπήκα στην τάξη τριάντα ετών, μεγάλος. Μέρα με τη μέρα και κάνοντας παρέα με τα παιδιά, γινόμουν μικρότερος γιατί έβλεπα τον κόσμο με έναν άλλο τρόπο, ποιο αισιόδοξο ποιο όμορφο, ποιο χαρούμενο, που μου το μετέφεραν αυτά τα παιδιά. Άρα είμαι δάσκαλος και θέλω κάποια στιγμή όταν τελειώσω αυτό το κομμάτι της ζωής μου, να ξανά επιστρέψω στην αίθουσα, γιατί το θεωρώ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου.

 

Πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με το δήμο;

Πάντα ασχολιόμουν με το τι γίνεται γύρω μου. Από μικρός ήθελα να κάνω ότι μπορώ, ότι περνάει από το χέρι μου, ώστε ο χώρος στον οποίο ζω, η γειτονιά μου, η ευρύτερη κοινωνία, η χώρα μου να είναι καλύτερη. Και ήθελα να συμβάλω και λίγο σε αυτό. Ως μαθητής, ως φοιτητής, ως πολίτης προσπαθούσα να συνεισφέρω και εγώ στα κοινά. Οπότε θεωρώ ότι είναι μία φυσική συνέχεια. Είχα την τύχη να γνωρίζω μία ομάδα ανθρώπων, γιατί ένας δήμαρχος ποτέ δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει κάτι μόνος του. Μία ομάδα ανθρώπων που αγαπούν την πόλη και το 2013 αποφασίσαμε, φτιάξαμε αυτή την ομάδα, αποφασίσαμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε για την πόλη που ζούμε, εμείς, τα παιδιά μας, οι άνθρωποι που αγαπάμε και επιλέξαμε να κατέβουμε στις εκλογές. Δεν το βλέπω ως κοινωνική καταξίωση ή να βρω δουλειά, είχα δουλειά. Δάσκαλος ήμουν και ήταν πολύ όμορφα, αλλά το είδα ως μία προσπάθεια να μπορώ από μία άλλη θέση, να προσπαθήσω να κάνω καλύτερη τη ζωή μας σε αυτή την πόλη που ζούμε.

Γιατί θέλετε να βγείτε πάλι δήμαρχος;

Είναι ένα ερώτημα που βάζω κι εγώ στο εαυτό μου. Θα κατέβω γιατί μου αρέσει αυτή η θέση; Η απάντηση είναι όχι γιατί μου άρεσε η δουλειά μου ως δάσκαλος. Γιατί έχω ξεκινήσει μια προσπάθεια όχι μόνο για τους άλλους, αλλά για να είσαι καλά κι εγώ. Αν μέσα από αυτό είναι καλά και άλλοι άνθρωποι αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό και αυτό είναι ο στόχος. Θέλω επειδή ζω σε αυτή την πόλη και αγαπώ αυτή την πόλη να συνεχίσουμε την προσπάθεια, να την κάνουμε καλύτερη. Δεν τα καταφέρνουμε πάντα, αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Θεωρώ όμως από την στιγμή που μπορώ να κοιτάω στα μάτια τους ανθρώπους χωρίς να ντρέπομαι δεν έχω κάποιο λόγο να μην κατέβω σε αυτές τις εκλογές για να συνεχίσω τη προσπάθεια. Αν ντρεπόμουν για κάτι, αλήθεια σου λέω, θα επέλεγα να μην κατέβω στις εκλογές. Η βασική απάντηση είναι ότι είμαι καλά, γιατί αισθάνομαι ότι προσπαθώ να κάνω κάποια πράγματα και κυρίως γιατί πιστεύω ότι μπορώ να κάνω κάποια πράγματα τα οποία είναι σημαντικά και για εμένα και τους υπόλοιπους συμπολίτες μου. Οι άνθρωποι θα κρίνουν αν αυτά που προσπάθησα τους καλύπτουν για να με ξαναεμπιστευτούν.

 

Πώς αξιολογείτε την πορεία σας ως δήμαρχος;

Είναι μια ερώτηση που κι εγώ κι οι συνεργάτες μου την βάζουμε καθημερινά στον εαυτό μας. Είναι αναλόγως που βάζεις τον πήχη αν με ρωτήσεις για αυτά που έχουμε κάνει θα σου πω είμαι ευχαριστημένος. Με  τη δική μου την παρέα δεν βάζουμε τον πήχη σε αυτά που έχουμε κάνει άλλα σε αυτά που δεν έχουμε κάνει, που δεν έχουμε προλάβει να κάνουμε, που δεν έχουμε ολοκληρώσει, που δεν είχαμε σκεφτεί πιο νωρίς να κάνουμε. Αν μετρηθούμε με αυτό είναι πολλά αυτά που δεν έχουμε κάνει, χαιρόμαστε με αυτά που έχουμε πετύχει άλλα στεναχωριόμαστε με αυτά που δεν έχουμε κάνει. Θεωρώ πως είναι μια καλή προσπάθεια. Σημασία έχει το πώς μας αξιολογούν οι δημότες. Εγώ στο βλέμμα των ανθρώπων βλέπω ότι κατανοούν ότι αυτή η προσπάθεια που κάναμε αυτά τα τέσσερα χρόνια για την πόλη ήταν ειλικρινής προσπάθεια να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα άρα θεωρώ ότι μας αξιολογούν θετικά και εκτιμώ θετικά την προσπάθεια μας.

Τι έργα θέλετε να πραγματοποιήσετε αν εκλεγείτε;

Εμείς, όταν ήρθαμε, δεν είπαμε στους ανθρώπους πολλά πράγματα, οι εποχές είναι δύσκολες, η οικονομική κατάσταση στους δήμους δεν είναι πολύ καλή και οι άνθρωποι έχουν κουραστεί να ακούνε λόγια. Την προηγούμενη φορά, είχαμε πει στους δημότες, ότι θα κάνουμε δύο πράγματα. Το ένα ήταν, να φτιάξουμε δίχτυ προστασίας για τους ανθρώπους που δοκιμάζονται, που είναι άνεργοι και δυσκολεύονται να επιβιώσουν. Το δεύτερο ήταν να προσπαθήσουμε να κάνουμε καλύτερη τη ζωή τους δηλαδή φτιάξαμε τα γήπεδά μας, να έχουν τη δυνατότητα τα παιδιά να ξεφεύγουν, παιδικές χαρές, απλά καθημερινά πράγματα, τα σχολεία μας να είναι σύγχρονα, να είναι ασφαλή. Πράγματα που δεν έχουν να κάνουν με μεγάλα έργα που είναι δύσκολο να τα κάνεις και δεν ξέρω τι αποτέλεσμα φέρνουν αλλά έχει να κάνει με το πως θα γίνει καλύτερη η καθημερινή μας ζωή. Αυτό που τους είπαμε τότε το λέμε και τώρα, να μας στηρίξουν για να συνεχίσουμε στην ίδια κατεύθυνση, δηλαδή, να αντιμετωπίζουμε τα απλά καθημερινά ζητήματα που δυσκολεύουν τη ζωή μας και την κάνουν καλύτερη. Αν με ρωτήσεις όμως ποια είναι εκείνα τα μεγάλα πράγματα που έχουν δρομολογηθεί, δεν θα πούμε ότι θα τα κάνουμε, έχουν ξεκινήσει ήδη να γίνονται, ξεχωρίζω δύο-τρία. Αυτή τη στιγμή κατασκευάζεται στην περιοχή της Αμφιάλης ένα Κέντρο Υγείας. Αυτός θα είναι ένας μεγάλος νοσοκομειακός χώρος που οι κάτοικοι της πόλης θα αντιμετωπίζουν σε πρώτο επίπεδο το πρόβλημα υγείας που έχουν. Οι περισσότεροι από εμάς όταν συμβαίνει κάτι πηγαίνουν στα νοσοκομεία. Το 80% των ανθρώπων που πηγαίνει στο νοσοκομείο δεν υπάρχει λόγος να πάνε. Αν υπήρχε κάτι πριν το νοσοκομείο, αυτό που πάμε να κάνουμε εμείς τώρα, οι περισσότεροι αντί να ταλαιπωρούνται στο νοσοκομείο θα πήγαιναν εκεί. Ένα δεύτερο έργο που έχουμε ξεκινήσει να κάνουμε έχει να κάνει με τον φωτισμό της πόλης που είναι ένα πολύ σημαντικό έργο. Στην πόλη δεν έχουμε πολύ φως, το βράδυ δεν μπορεί κάποιος με ασφάλεια να κυκλοφορήσει στο δρόμο, κυρίως στα στενά στις γειτονιές και το πληρώνουμε και ακριβά. Κάθε χρόνο οι δημότες μας πληρώνουν 1,2 εκατομμύρια  για να έχουμε δρόμους και πλατείες που δεν είναι φωτεινές. Εμείς προχωράμε σε ένα μεγάλο έργο να αλλάξουμε το φωτισμό της πόλης και να τον κάνουμε με μία νέα τεχνολογία (LED). Αυτό το κάνεις για τρεις λόγους. Πρώτον, θα έχεις μία ποιο φωτεινή πόλη άρα ποιο ασφαλή. Δεύτερον, θα έχεις μία ποιο φτηνή ενέργεια, αντί για 1,2 εκατομμύρια θα πληρώνουμε 600.000 το χρόνο άρα θα μας περισσεύουν χρήματα για να κάνουμε άλλα σημαντικά πράγματα και τρίτον, κάτι που πρέπει να το μετράμε, αυτές οι λάμπες που θα μπουν εκπέμπουν στην ατμόσφαιρα λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό συνολικά όχι μόνο για την περιοχή μας.

Πιστεύετε θα επανεκλεγείτε και γιατί; Γιατί ένας δημότης μας να σας ψηφίσει;

Εμείς κάναμε μια καλή προσπάθεια και πιστεύω ότι ο κόσμος θα το εκτιμήσει και θα μας το γυρίσει πίσω, δεν ξέρω όμως εκείνοι τι πιστεύουν. Αυτό είναι ένα ερώτημα που εκείνοι πρέπει να μας το απαντήσουν στις 26 Μαΐου, όταν ανοίξουμε την κάλπη. Ο βασικός λόγος που θέλω να πιστεύω ότι οι δημότες θα επιβραβεύσουν την προσπάθεια είναι επειδή αυτή η προσπάθεια είναι ειλικρινής, για αυτό με βλέπετε να πιστεύω ότι το εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι θετικό. Αυτό που νομίζω ότι οι άνθρωποι εκτιμούν, είναι η προσπάθεια. Και το αποτέλεσμα αλλά νομίζω ότι βλέπουν και την διάθεσή σου. Άρα θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι θα μας επιβραβεύσουν, γιατί είδαν και λύση σε πολλά προβλήματα που μας βασάνιζαν εδώ και χρόνια αλλά κυρίως την ειλικρινή διάθεση ότι μια μικρή ομάδα ανθρώπων προσπάθησε να τα λύσει.

  

Τι προβλήματα υπάρχουν στο Κερατσίνι και τη Δραπετσώνα; Τι μπορεί να γίνει για αυτά;

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που υπάρχει στην πόλη, είναι η ανεργία. Αυτό το πρόβλημα είναι πάρα πολύ σοβαρό, όμως ο δήμος δεν είναι υπεύθυνος για αυτό. Είναι υπόθεση της κεντρικής κυβέρνησης, των πολιτικών, να έχουν οι άνθρωποι το δικαίωμα και η πολιτεία την υποχρέωση να τους δίνει το δυνατότητα να εργάζονται.

Αν φύγουμε όμως από αυτά και πάμε στα προβλήματα που είναι υπόθεση του δήμου να τα λύσει, ένα βασικό πρόβλημα είναι η έλλειψη ελεύθερων χώρων. Παντού βλέπεις πολυκατοικίες, σπίτια. Οι ελεύθεροι χώροι, οι δημόσιοι χώροι που μπορούμε να κάτσουμε, να συζητήσουμε, να παίξουμε, να γελάσουμε είναι πάρα πολύ λίγοι όπως και το πράσινο. Έχουμε μια πόλη που αναλογεί πολύ λίγο πράσινο στον κάθε άνθρωπο.

Ένα δεύτερο πρόβλημα είναι οι δρόμοι μας, οι οποίοι δεν είναι και στην καλύτερη κατάσταση. Έχουμε 150 χλμ. δρόμους και τελευταία φορά που έπεσε άσφαλτος ήταν το 2003. Έχουμε δρόμους, που γίναν πριν 50 χρόνια και δεν τους έχουμε ξαναγγίξει. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που αφορά την ασφάλεια των ανθρώπων και με τα αυτοκίνητα και με τα πόδια. Έχουμε κάνει πράγματα, έχουμε κάνει βήματα, έχουμε φτιάξει πολλούς καινούριους δρόμους, αλλά ένα μεγάλο κομμάτι δεν έχει αντιμετωπιστεί.

Ένα μεγάλο πρόβλημα που δεν φαίνεται, κι αυτά που δεν φαίνονται είναι συνήθως πολύ σοβαρά, είναι πως πρέπει να φτιάξουμε μια πόλη που να ζει και να εργάζεται, χωρίς αυτό να δημιουργεί πρόβλημα στο περιβάλλον και στην υγεία των ανθρώπων. Παλιότερα υπήρχαν εργοστάσια και επιχειρήσεις, όπως για παράδειγμα το εργοστάσιο λιπασμάτων, που έδινε λεφτά και δουλειά στους δημότες μας, όμως δημιουργούσε προβλήματα στο περιβάλλον και στην υγεία. Έτσι λοιπόν πρέπει να δημιουργήσουμε υποδομές στην πόλη που να αξιοποιήσουν ότι είμαστε δίπλα στο λιμάνι του Πειραιά, το οποίο το επισκέπτονται χιλιάδες άνθρωποι κι εμείς πρέπει να βρούμε τρόπους, ένα μέρος αυτών των επισκεπτών να το φέρουμε στην πόλη. Στην περιοχή της Δραπετσώνας που συνορεύει με το λιμάνι, εκεί που ήταν παλιά το εργοστάσιο λιπασμάτων, προσπαθούμε να φτιάξουμε έναν χώρο που θα γίνει επισκέψιμος, που θα έχει μουσείο. Ξέρετε, στην χώρα μας έχουμε πάρα πολλά αρχαιολογικά ευρήματα στην θάλασσα και δεν έχουμε κάπου ένα μουσείο για να έρθει κάποιος να τα βλέπει αυτά. Μιλάμε για εκατοντάδες σημαντικά ευρήματα. Αυτό το έργο θα αναβαθμίσει την πόλη, θα φέρει κόσμο, δουλειές, χρήματα.

Το μεγάλο στοίχημα που έχουμε για τα επόμενα χρόνια είναι να φτιάξουμε μία πόλη όμορφη και λειτουργική για τους ανθρώπους της, να θέλει δηλαδή να ζήσει ο άλλος στο Κερατσίνι και τη Δραπετσώνα και ταυτόχρονα μία πόλη που να δημιουργεί τις προϋποθέσεις να αναπτύσσεται. Μέσα από αυτή την ανάπτυξη να δημιουργούνται θέσεις εργασίας στους ανθρώπους και ταυτόχρονα αυτή η ανάπτυξη να μην κάνει κακό στο περιβάλλον και στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων.

Ποιο το όραμά σας για το δήμο Κερατσινίου – Δραπετσώνας;

Δεν ψάχνω πολλά πράγματα, να ζω σε μία πόλη που όταν ο κόσμος αρρωσταίνει να είναι δίπλα τους το κράτος, ο δήμος και να τους βοηθάει να ξεπερνάνε την αρρώστια τους, άρα θέλουμε δομές υγείας, θέλουμε μία πόλη που τα πιτσιρίκια σε όμορφους και ασφαλής παιδικούς σταθμούς θα μπορούν να κάνουν τα πρώτα τους βήματα, να κοινωνικοποιηθούν. Θέλουμε μία πόλη με σύγχρονα και ασφαλή σχολεία και να κατακτούν τη γνώση σε ένα σωστό περιβάλλον. Θέλω μία πόλη που οι άνθρωποι στην ηλικία σας να έχουν δημιουργικές διεξόδους, να παίζουν πιάνο, να συμμετέχουν σε καλλιτεχνικές δραστηριότητες, να έχουν τη δυνατότητα σε όμορφους αθλητικούς χώρους, να γυμνάζονται. Θέλω μία πόλη που οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας να μην κάθονται στο σπίτι, αλλά να μπορούν να έχουν και αυτοί όμορφες και δημιουργικές δραστηριότητες. Μία πόλη που θα σέβεται και θα υποστηρίζει όλες τις ηλικίες των ανθρώπων, μία πόλη όμορφη, καθαρή, ζωντανή. Αυτή την πόλη αξίζουν οι άνθρωποί της. Οι άνθρωποι αυτής της πόλης είναι άνθρωποι που έχουν ταλαιπωρηθεί πολύ, έχουν το δικαίωμα και έχουμε την υποχρέωση, να τους δώσουμε την δυνατότητα να ζουν σε μία πόλη που θα είναι φιλική στον άλλον, που δεν θα σε διώχνει, που θα θέλεις να βγεις στο μπαλκόνι σου και θα σου αρέσει αυτό που βλέπεις, που θα πηγαίνεις σε μία πλατεία και θα θέλεις να είσαι σε αυτή την πλατεία, απλά πράγματα για την πόλη που θέλω να ζω κι εγώ κι οι άλλοι άνθρωποι που βρίσκονται γύρω μου.

Ποια η άποψή σας για τα άτομα με αναπηρίες και τι έχει κάνει ο δήμος για αυτά;

Μεγάλο κομμάτι των ανθρώπων είναι ευαίσθητο, όμως μας μαθαίνουν και είναι λάθος αυτούς τους ανθρώπους να τους λυπόμαστε. Εγώ είμαι τυχερός γιατί ως δάσκαλος το σχολείο που δούλευα συστεγαζόταν με το ειδικό σχολείο της πόλης. Εγώ ήμουν άνθρωπος με ευαισθησίες όμως μου είχαν μάθει ότι έπρεπε να τους λυπάμαι. Εκεί έμαθα να τους θαυμάζω! Οι άνθρωποι αυτοί που δεν έχουν την τύχη να γεννηθούν χωρίς κάποιο εμφανές πρόβλημα – αν και θεωρώ ότι όλοι έχουν προβλήματα. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν μέσα τους τέτοιες και τόσες δυνατότητες που αν τους δώσεις την ευκαιρία να τις ξεδιπλώσουν, μπορούν να κάνουν σημαντικά πράγματα. Παρεμπιπτόντως, να σας πω ότι αυτή είναι η ποιο ενδιαφέρουσα συνέντευξη που έχω δώσει όσο καιρό είμαι δήμαρχος και αυτό αποδεικνύει αυτό που λέω. Αν τους δώσεις τις προϋποθέσεις, αν δεν τους δεις ως ανθρώπους που κάτι τους λείπει αλλά ότι πολλά έχουν αναπτύξει ώστε να αναπληρώσουν αυτό που τους λείπει τότε νομίζω ότι έχεις κερδίσει το στοίχημα ως κοινωνία. Πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα αν τους ανθρώπους με αναπηρία τους λυπόμαστε ως κοινωνία ή τους σέβομαι και αξιοποιούμε τις δυνατότητές τους για να είναι χρήσιμοι στην κοινωνία. Αν απαντήσεις στο δεύτερο μπορείς να κάνεις αρκετά πράγματα.

Εμείς λοιπόν αυτό που θέλουμε να κάνουμε –  δεν το έχουμε καταφέρει ακόμα – είναι να δημιουργήσουμε μια πόλη που να έχει προσβασιμότητα. Έχουμε παιδιά με κινητική αναπηρία που δεν είχαν τη δυνατότητα να πάνε π.χ. σε μια πλατεία ή στο δημαρχείο γιατί δεν μπορούσαν να ανέβουν. Είχαμε φτιάξει μία πόλη που κάποιοι άνθρωποι ήταν αποκλεισμένοι, δεν το έχουμε πετύχει ακόμα αλλά είμαστε σε καλό δρόμο. Μπορούμε όμως να κάνουμε κι άλλα πράγματα. Μπορούμε να ενισχύσουμε τα σχολεία της πόλης που δέχονται παιδιά με αναπηρίες, να βοηθήσει ο δήμος υλικοτεχνικά και επιστημονικά ώστε να μπορούν να δώσουν περισσότερα πράγματα αυτά τα παιδιά. Φέραμε το Ειδικό Γυμνάσιο που πάνω από 80 μαθητές θα συνεχίσουν την προσπάθεια τους για γνώση. Μπορούμε να αναπτύξουμε συνεργασία με ειδικούς φορείς, όπως η Ε.ΨΥ.ΜΕ., που θα παίρνει πρωτοβουλίες κι εμείς θα της ανοίγουμε τους δρόμους. Ταυτόχρονα σημαντικό είναι να ευαισθητοποιεί την κοινωνία και να την εκπαιδεύει. Πρέπει να βρούμε τρόπους να αλλάξουμε στην κοινωνία τη στάση που έχει στα άτομα με αναπηρίες με διάφορες πρωτοβουλίες, με διάφορες δραστηριότητες. Άρα πρέπει να εργαστούμε σε επίπεδο υποδομών, σε επίπεδο εξεύρεσης ίσων ευκαιριών, να ξεδιπλώσουν τις δυνατότητες που έχουν, να έχουν ίσες ευκαιρίες, σε επίπεδο αλλαγής στάσης της κοινωνίας. Νομίζω πως με αυτό το τρίπτυχο μπορούμε να έχουμε καλά αποτελέσματα και έχουμε καλά αποτελέσματα αλλά όχι εκείνα που θα θέλαμε να έχουμε κατακτήσει.

Ξέρετε τι είναι ο αυτισμός;

Ξέρω τι είναι ο αυτισμός, Δεν το ξέρω βιώνοντάς το. Θεωρώ ότι κάποιος ξέρει εάν το βιώνει ο ίδιος ή κάποιος από το κοντινό του περιβάλλον. Ότι ξέρω είναι ότι έχω διαβάσει, ότι έχω ζήσει ως δάσκαλος, έχω την τύχη ο γιός  μου να ασχολείται και να βοηθάει τέτοια άτομα άρα μπορώ να ξέρω τον αυτισμό όντας έξω από αυτόν.

  

Κύριε δήμαρχε, τι είναι αυτό που σας αρέσει στο δήμο σας και τι αυτό που δε σας αρέσει;

Αυτό που μου αρέσει είναι οι άνθρωποι της πόλης μου, είναι ωραίοι άνθρωποι με τα καλά τους και τα κακά τους. Είναι άνθρωποι που παλεύουν όχι μόνο για τους εαυτούς τους αλλά και για τους γύρω τους. Θα σου πω ένα παράδειγμα για να καταλάβεις. Είχαμε φτιάξει κοινωνικό παντοπωλείο στο σχολείο. Θυμάμαι έναν άνθρωπο που ερχόταν και έπαιρνε τρόφιμα. Μια μέρα τον βλέπω με ένα τεράστιο χαμόγελο να έρχεται στο σχολείο κρατώντας δύο τσάντες με τρόφιμα. Πλησιάζει τον κόσμο και λέει δυνατά «εγώ έπιασα δουλειά και κάνω τώρα αυτό που κάνατε εσείς τόσο καιρό για μένα». Αυτοί είναι οι άνθρωποι  της πόλης μου. Το καλό είναι οι άνθρωποι της. Το κακό που έχει αυτή η πόλη και πρέπει να βρούμε μια λύση σύντομα είναι ότι δεν είναι τόσο φιλική για τους ανθρώπους της, πρέπει να την κάνουμε  πιο όμορφη, πιο λειτουργική.

 

Πείτε μου ένα μεγάλο σχέδιο που έχετε στο μυαλό σας και θέλετε να υλοποιηθεί στο δήμο μας.

Έχω πολλά μικρά, νομίζω ότι αυτά είναι πιο σημαντικά και υλοποιούνται πιο εύκολα. Ένα μεγάλο σχέδιο είναι στην περιοχή των λιπασμάτων, είναι μεγάλη έκταση γύρω στα 300 στρέμματα που είναι δίπλα στη θάλασσα αλλά δεν είχαμε την δυνατότητα να πλησιάζουμε ποτέ γιατί ότι ρυπογόνα βιομηχανία περίσσευε στο λεκανοπέδιο τη φέρναν εκεί. Λιπάσματα, γυψάδικο, τσιμεντάδικο, πετρέλαια, τη φέρανε εκεί. Άρα δεν μπορούσες να την πλησιάσεις. Όταν κλείσανε οι βιομηχανίες αυτές δεν μπορούσες να την πλησιάσεις γιατί είχε γίνει ένας  απέραντος σκουπιδότοπος. Εδώ και τρία χρόνια την πλησιάσαμε και έχουμε δημιουργήσει ένα πολύ όμορφο χώρο. Αν τον φτιάξουμε όπως το έχουμε στο μυαλό μας θα είναι ένας χώρος περιπάτου, θα είναι και ένας χώρος που θα έχει μουσείο, θα είναι ένας χώρος που θα έχει ένα τμήμα του Πανεπιστημίου Πειραιά (εμείς το θέλουμε και είναι σημαντικό). Αυτό είναι το μεγάλο έργο για την πόλη. Είναι ένα έργο που μπορεί να ξεκίνησε τώρα, θέλει χρόνο για να ολοκληρωθεί – περίπου μία δεκαετία αλλά θα είναι η πόλη για τα επόμενα 50 χρόνια. Αυτός είναι ο μεγάλος στόχος για την πόλη και θα δώσει κι άλλο χαρακτήρα.

Ποια είναι η άποψή σας για την κυβέρνηση;

Η άποψη ενός δημάρχου πρέπει να είναι γενικά, ανεξάρτητα τι πιστεύει αυτός, ότι όταν μία κυβέρνηση παίρνει αποφάσεις που διευκολύνουν και κάνουν καλό στην πόλη πρέπει να το λέει και να το χειροκροτεί και να τις αξιοποιεί. Όταν μία κυβέρνηση παίρνει αποφάσεις που πληγώνουν την πόλη και της δημιουργούν πρόβληματα, ανεξάρτητα από την προσωπική του άποψη και αν συμπαθεί ή όχι μία κυβέρνηση πρέπει να είναι απέναντι, και να την καταγγέλλει και να την εμποδίζει. Ως άνθρωπος προφανώς έχω και εγώ αντίληψη για τα γενικότερα πολιτικά ζητήματα. Θεωρώ ότι αυτή η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει κάποια πράγματα με θετικό τρόπο για τους ανθρώπους, δεν θεωρώ όμως ότι είναι μία κυβέρνηση που κάνει αυτά που εγώ θα ήθελα. Εγώ θα ήθελα αυτή η χώρα να αλλάξει σελίδα γιατί αυτή η σελίδα που γράφουνε εδώ και 10 χρόνια είναι χρέη που δεν τα δημιουργήσανε οι άνθρωποι της όμως καλούνται αυτοί να τα πληρώσουν, χρέη που οι τοκογλύφοι και οι «συνεργάτες μας» στην Ευρώπη θέλουν να μας ξεζουμίσουν και δεν θέλουν ως χώρα να έχουμε καμία προοπτική. Άρα εγώ θα  ήθελα μία κυβέρνηση αντίθετα σε αυτά. Η σημερινή κυβέρνηση δεν πάει αντίθετα σε αυτά παρόλα αυτά θεωρώ ότι παίρνει μέτρα που προσπαθεί να κάνει καλύτερη τη ζωή των ανθρώπων σε ένα πλαίσιο που εγώ διαφωνώ.

Οικονομικά σε τι κατάσταση βρίσκεται ο δήμος μας;

Καλή και ταυτόχρονα κακή. Έχουμε δύο πηγές χρηματοδότησης, το κράτος και τους δημότες. Οι δημότες μέσα από τον λογαριασμό της Δ.Ε.Η. πληρώνουν ανταποδοτικά τέλη. Αυτοί οι άνθρωποι, ό,τι πλήρωναν τα τελευταία 10 χρόνια. Το κράτος το 2010, έπαιρνε από τους πολίτες 100€ και τα έστελνε στους δήμους. Σήμερα, το κράτος παίρνει από τους πολίτες αλλά στον δήμο στέλνει τα 35€. Γενικά η οικονομική κατάσταση στον δήμο δεν είναι καλή. Εμείς στον δήμο μας, σε αυτά τα δύσκολα πλαίσια έχουμε καταφέρει και είμαστε σε καλή κατάσταση. Διαχειριζόμαστε καλύτερα τα λίγα χρήματα που έχουμε, κάνουμε έργα που λύνουν προβλήματα και δεν είναι έργα βιτρίνας. Εμείς φτιάχνουμε σχολεία, παιδικούς σταθμούς, παιδικές χαρές, γήπεδα, δρόμους. Δεν κάνουμε τίποτα κρεμαστές γέφυρες, αυτά ας τα κάνουν άλλοι. Αν το κράτος μας έδινε κι όλο το ποσό που παίρνει για εμάς, τότε θα ήμασταν πολύ καλύτερα. Όμως ακόμα και σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες μια δημοτική αρχή μπορεί να κάνει πραγματάκια.

Τι απαντάτε σε αυτούς που σας κατηγορούν ότι έχουν καθυστερήσει πολύ να γίνουν αντιπλημμυρικά έργα;

Έχουν δίκιο οι άνθρωποι, μόνο που τα αντιπλημμυρικά έργα δεν τα κάνει ο δήμος αλλά η Περιφέρεια. Παρόλα αυτά, έχουμε κάνει κάποια έργα στην περιοχή του Σκλαβενίτη, στο Ικόνιο, που εκεί συγκεντρώνονταν πολλά νερά και γινόντουσαν πάντα πλημμύρες. Ήμασταν τυχεροί που δεν χάθηκε ανθρώπινη ζωή. Αυτό αντιμετωπίστηκε με αντιπλημμυρικά που γίνονται τώρα και πρέπει να γίνει ένα μεγάλο αντιπλημμυρικό έργο που αφορά 4 δήμους στην σειρά. Ένα τεράστιο έργο θα που αφορά το Σχιστό, το δήμο Κορυδαλλού, Νίκαιας και το δικό μας. Αυτό είναι μια μελέτη που πρέπει να κάνει η Περιφέρεια, είναι ένα έργο πολύ σοβαρό που πρέπει να γίνει για να μην θρηνήσουμε ανθρώπινες ζωές και να μην χάνονται περιουσίες ανθρώπων, σε ένα περιβάλλον που φαίνεται ότι επειδή δε το σεβαστήκαμε, αρχίζει κι αλλάζει. Άρα, έχουμε κάνει έργα, δεν έχει λυθεί το πρόβλημα και πρέπει σε συνεργασία με την Περιφέρεια άμεσα να αντιμετωπιστεί.

Τι έχετε να πείτε για την οικονομική κρίση;

Κατά αρχήν να πω ότι οικονομική κρίση δεν είναι για όλους. Τη στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων υποφέρει μια μικρή ομάδα ανθρώπων στη χώρα μας εξακολουθεί και έχει πολλά χρήματα. Είναι μια κρίση που δεν τη δημιουργήσαμε ο απλός κόσμος, οι απλοί εργαζόμενοι, άλλοι τη δημιούργησαν, την αντιμετωπίζουν εκείνοι όμως. Την τελευταία δεκαετία ζούμε μια έντονη επιδρομή στα δικαιώματα των εργαζόμενων. Ξέρετε ότι οι μισθοί έχουν κατακρεουργηθεί, το ίδιο κι οι συντάξεις, τα δικαιώματα των εργαζόμενων έχουν περιοριστεί. Όλα αυτά γίνονται για να αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση η οποία επειδή ακριβώς κάνεις αυτά τα πράγματα δεν υπάρχει περίπτωση να αντιμετωπιστεί. Ένας άνθρωπος που παίρνει λίγα χρήματα σημαίνει ότι θα αγοράσει λίγα πράγματα, σημαίνει αυτός που κατασκευάζει αυτά τα πράγματα θα πρέπει να παράξει λιγότερα προϊόντα και άρα θα χρειάζεται λιγότερους εργαζόμενους. Άρα ο τρόπος που έχουν επιλέξει να λύσουν την οικονομική κρίση είναι εγκληματικός γιατί την κάνει ακόμα μεγαλύτερη. Θεωρώ ότι αυτή η ιστορία πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει. Πρέπει πια σε αυτή τη χώρα να πληρώσουν αυτοί που πρέπει να πληρώσουν, πρέπει οι εργαζόμενοι κι οι συνταξιούχοι να δουν τα εισοδήματά τους να μεγαλώνουν για να κινηθεί η οικονομία, πρέπει οι άνθρωποι να έχουν δουλειές για να παράγουν αλλιώς ό,τι άλλο κάνουμε θα είμαστε έτσι για πολλά χρόνια. Θα επιβιώνουμε αλλά δεν θα ζούμε.

 

Ποια χώρα και ποιο δήμο στην Ελλάδα ή τον κόσμο θεωρείτε πρότυπο και γιατί;

Από κάποιους δήμους θέλω να κλέψω κάποια πράγματα. Για παράδειγμα από τα Γιάννενα θέλω να κλέψω την λίμνη. Υπάρχουν αρκετοί δήμοι με ωραίες ιδέες που κάνω προσπάθειες να τις υλοποιήσω και εδώ. Στον δήμο Ιωαννίνων έχουν κάνει όμορφα πράγματα, στον δήμο Τρικάλων. Παρόλα αυτά τον δήμο μας δεν τον αλλάζω κι αυτό που οφείλω να κάνω είναι ό,τι όμορφο, καινούργιο και καινοτόμο βλέπω να προσπαθώ να το φέρω στην πόλη μου.     

 

Οι περισσότεροι πολίτες δεν έχουν οικολογική συνείδηση. Τι μπορεί να κάνει ο δήμος για αυτό;

Έχεις δίκιο σε αυτό. Η οικολογική συνείδηση είναι κάτι που μαθαίνεται. Εμείς αυτό που κάναμε ήταν να πάμε σε όλα τα σχολεία της περιοχής δημιουργήσαμε χώρους για ανακύκλωση, αυτό με λόγια αλλά και με πράξεις για να το μάθει ο άλλος. Φτιάξαμε μια όμορφη κατασκευή στις αυλές των σχολείων για να μπορούν να πετάνε το αλουμίνιο και το χαρτί και το γυαλί και να μαθαίνουν με διάφορες δραστηριότητες τα παιδιά μέσα στο σχολείο την σημαντικότητα της πράξης. Πόσο σημαντικό είναι για την τσέπη μας αλλά κυρίως είναι για το περιβάλλον. Άρα αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να εκπαιδεύσουμε τα μικρά παιδιά. Τώρα, για τους υπόλοιπους ξέρετε ότι έχουμε κάδους για ανακύκλωση. Πολλοί πετάνε ακόμα και σε αυτούς. Εκεί ίσως φταίει ο δήμος γιατί ίσως να έπρεπε να κάνει περισσότερες καμπάνιες για να αποκτήσουν οι άνθρωποι οικολογική συνείδηση, κάτι που δεν είναι εύκολο. Για να σκεφτούμε όμως, αν είσαι σε ένα χώρο καθαρό θα πετάξεις σκουπίδια κάτω; Όχι! Εμείς θέλουμε να έχουμε μια πόλη καθαρή ώστε να λειτουργεί αποτρεπτικά για να την λερώσει κάποιος είναι μια συνεχής προσπάθεια που πρέπει να γίνεται και κυρίως πρέπει να κάνεις τον άλλο να καταλάβει ότι είναι για την ζωή του και την ζωή των παιδιών του.           

  

Θα ήταν πολύ καλό να έχουμε και στην πόλη μας μετρό ή τραμ. Υπάρχει κάποιο τέτοιο σχέδιο;

Δεν θα ήταν μόνο καλό, θα ήταν εξαιρετικό και θα άνοιγε και άλλες προοπτικές. Τι συνέβη όμως, το μετρό είναι σχεδιασμός που γίνεται πολλά χρόνια πριν και υλοποιείται περίπου σε 20 χρόνια. Σε εκείνο το σχεδιασμό που είχε γίνει τότε, περίπου το 2000, δεν σχεδιάστηκε για την πόλη μας με ευθύνη και της τοπικής αυτοδιοίκησης και του κεντρικού κράτους. Ήταν λάθος, ήταν εγκληματικό λάθος. Εμείς παλεύουμε για τον επόμενο σχεδιασμό και πρέπει να είναι στον επόμενο σχεδιασμό η πόλη μας γιατί είναι μία πόλη εκατόν χιλιάδων κατοίκων και κανείς δεν μπορεί να της στερήσει να έχει ένα σύγχρονο τρόπο μεταφοράς. Το τραμ δεν λύνει το πρόβλημα, πρέπει να επιβάλουμε η πόλη μας να είναι στον επόμενο σχεδιασμό του μετρό.

Τι θα συμβουλεύατε τους νέους;

Το κακό με εμάς τους μεγάλους είναι ότι από αγάπη δίνουμε συμβουλές. Είναι εύκολο να τις δίνει αλλά δύσκολα συνήθως υλοποιούνται. Βάλτε στόχο να φτάσετε στο φεγγάρι, ακόμα και να μην το καταφέρετε θα έχετε φτάσει ανάμεσα σε πολλά αστέρια. Βάλτε στόχους υψηλούς στη ζωή σας, δώστε τον αγώνα σας, μη βολεύεστε. Η κοινωνία θα σας δίνει πάντα λιγότερα από αυτά που αξίζετε και μην το βάζετε κάτω στις δυσκολίες. Και το λέω αυτό σε εσάς που νομίζω έχετε πετύχει πολλά πράγματα.

Στο δήμο μας το 2013 έγινε κάτι τραγικό, η δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Πώς το ζήσατε; Υπάρχει επικοινωνία με την οικογένειά του;

Καταρχήν σε ευχαριστώ για την ερώτηση. Ήταν μία από τις πιο τραγικές στιγμές που έχω βιώσει ως άνθρωπος. Δέχτηκα ένα τηλεφώνημα αργά το βράδυ στο σπίτι, δεν ήμουν δήμαρχος τότε, ότι ένα νέο παιδί δολοφονήθηκε σε ένα κεντρικό σημείο της πόλης μόνο και μόνο επειδή είχε αποφασίσει να περπατάει όρθιος και να μην φοβάται. Σε μια πόλη η οποία έχει δώσει αγώνες απέναντι στο φασισμό. Ήταν μία τρομακτική είδηση που μου απέδειξε ότι παρότι ο Β’ Παγκόσμιος φαίνεται ότι είναι μακριά, με αυτές τις πλευρές της ιστορίας δεν ξεμπερδεύεις εύκολα. 73 χρόνια μετά, σε μία πόλη όπως στο Κερατσίνι που στάθηκε όρθια στη λαίλαπα του φασισμού, ένα νέο παιδί δολοφονήθηκε. Άρα δεν ξεμπερδεύεις εύκολα. Το κακό πρέπει να το αντιμετωπίσεις, να το έχεις πάντα απέναντί σου, να το ξεσκεπάζεις, να μην το αφήνεις να μπερδεύει ανθρώπους, να μην αφήνεις τη δυνατότητα σε ανθρώπους που είναι απεγνωσμένοι, που έχουν προβλήματα επιβίωσης, να ακούνε εύκολα οργισμένα λόγια που στην ουσία είναι φασισμός. Έχεις άλλη άποψη από εμένα, σε σκοτώνω, αυτό είναι η Χ.Α. Και το απέδειξε στην πόλη μας. Ήταν θέμα ιστορικής ευθύνης το δημοτικό μας συμβούλιο να πάρει σημαντικές αποφάσεις, να μετονομάσει το δρόμο που δολοφονήθηκε ο Παύλος σε οδό Παύλου Φύσσα γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε. Δημιουργήσαμε ένα μνημείο στο σημείο όπου δολοφονήθηκε αυτό το νέο παιδί γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε. Τώρα, για την οικογένεια, όταν μια μάνα και ένας πατέρας χάνει το παιδί του με τέτοιο τρόπο, δεν είναι εύκολο να σταθείς δίπλα τους. Εμείς το κάναμε με ένα σεβασμό, με μια διακριτικότητα. Η μαμά του Παύλου, είναι μία εξαιρετική κυρία που δίνει το δικό της αγώνα, γιατί βλέπει πέντε χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου, ο δολοφόνος του να κυκλοφορεί ανάμεσά μας γιατί η δίκη δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Περνάει νομίζω τραγικές στιγμές, γιατί δεν είναι μόνο ότι έχασε τον γιο της δίπλα από το σπίτι της είναι και ότι ακόμα δεν έχει δικαιωθεί. Δηλαδή αυτοί που έκαναν τη δολοφονία δεν έχουν τιμωρηθεί. Αυτό βέβαια δεν θα φέρει το γιο της πίσω, όμως είναι το λιγότερο που αυτή η κοινωνία οφείλει να κάνει. Ταυτόχρονα η κοινωνία της πόλης μας αυτό που οφείλει να κάνει είναι να θυμάται ότι ο φασισμός όσο και να περνάνε τα χρόνια, φασισμός θα είναι. Θέλει φοβισμένους ανθρώπους, ανθρώπους που δεν θα μπορούν να πουν την γνώμη τους και απέναντι σε αυτό πρέπει όλη η κοινωνία να σταθεί.

Ποια η άποψή σας για τους μετανάστες; Δεν πιστεύετε ότι έχουμε πάρα πολλούς;

Πάνω από 4.000.000 συμπατριώτες μας βρίσκονται σε όλες τις γωνιές του κόσμου, μέσα σε αυτούς είναι και ο αδερφός μου. Δεν έφυγαν από την Ελλάδα γιατί ήθελαν να φύγουν από την Ελλάδα. Έφυγαν για καλύτερες συνθήκες ζωής για αυτούς και τις οικογένειές τους. Εμείς είμαστε μία χώρα που είτε εξαιτίας των πολέμων είτε εξαιτίας της οικονομικής καταστροφής έχουμε μετανάστες. Άρα μην περιμένεις από εμένα μία απάντηση διαφορετική τώρα που η χώρα μας έχει γίνει χώρα υποδοχής μεταναστών, ότι εγώ δεν θα το δεχτώ δηλαδή. Γιατί το θεωρώ εγώ σωστό. Το να φεύγω δηλαδή από την χώρα μου και να θέλω η χώρα να με δεχτεί ως άνθρωπο και όχι ως μετανάστη και αντίθετα εγώ όταν έρχεται ο μετανάστης στη χώρα μου να τον αντιμετωπίζω ως κάτι διαφορετικό. Άρα, η άποψή μου είναι ότι στην Ευρώπη πάντα οι άνθρωποι μετακινούνταν, για λόγους ιστορικούς, κοινωνικούς, πολιτικούς, οικονομικούς. Άρα δεν είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο. Θα σου μιλήσω ως δάσκαλος, εγώ μέσα στην τάξη μου είχα παιδιά και όλα τα παιδιά είχαν τις ίδιες ανάγκες και τα ίδια δικαιώματα. Και εγώ είχα απέναντι σε αυτά τα παιδιά την ίδια υποχρέωση, να βλέπω απέναντί μου παιδιά και όχι Αλβανάκι, Ελληνάκι, Συριάκι, ή οτιδήποτε άλλο. Αυτή την υποχρέωση που είχα ως δάσκαλος την έχω και ως πολίτης. Οι μετανάστες είναι άνθρωποι και εμείς οφείλουμε να βρούμε τρόπο να τους υποδεχτούμε αν έχουν αποφασίσει να ζήσουν στη χώρα με αξιοπρέπεια ή η Ευρώπη πρέπει κάποια στιγμή να αποφασίσει να δεχτεί αυτούς τους ανθρώπους που ήρθαν γιατί είχαν πόλεμο! Αν δεν γινόταν πόλεμος ο Σύριος γιατί να φύγει από την πατρίδα του; Γινόταν πόλεμος και έπρεπε να πάρει την οικογένειά του και να φύγει για να γλιτώσουν από τον βομβαρδισμό, να περάσει μία θάλασσα κινδυνεύοντας να πνιγούν και έχουμε χιλιάδες τέτοια θύματα, για να έρθει σε μία χώρα και να κάνει τι;

Η Ευρώπη πρέπει να κάνει το καθήκον της, οι άνθρωποι που ήρθαν στη χώρα, όχι για να μείνουν σε αυτήν, να πάνε στη χώρα που θέλουν να πάνε. Οι άνθρωποι όμως που αποφασίζουν να μείνουν εδώ, θα πρέπει το κράτος να βρει λύσεις για να τους αντιμετωπίσει σαν ανθρώπους. Αν είναι πολλοί οι μετανάστες; Όχι δεν είναι πολλοί. Η εικόνα που θέλουν να περάσουν στην ελληνική κοινωνία είναι ότι είναι πολλοί. Πρέπει να βρούμε τρόπο να τους αντιμετωπίσουμε και πολλοί να είναι. Κι όταν έρχεται η βάρκα εσύ έχεις δύο επιλογές, ή να τους αφήσεις τους ανθρώπους στη θάλασσα, ή να τους πάρεις. Ή να βουλιάξεις την βάρκα, ή να σώσεις τους ανθρώπους. Και νομίζω ότι η χώρα αυτή και ο πολιτισμός της σώζει ανθρώπους, δεν βουλιάζουν βάρκες. Σε αυτή τη χώρα εγώ αισθάνομαι καλά που ζω, γιατί οι άνθρωποί μας είναι άνθρωποι που έχουν νιώσει στο πετσί τους την προσφυγιά, την μετανάστευση, είναι άνθρωποι που αγκαλιάζουν τον συνάνθρωπο από όποια χώρα και να προέρχονται. Η γιαγιά στη Μυτιλήνη τάιζε γάλα το μωράκι, επειδή ήταν μωράκι, δεν ήταν στην αγκαλιά της ένα μεταναστάκι, δεν την ένοιαζε. Και για μένα αυτή είναι η εικόνα που θέλω να κρατήσω.

Η κλιματική αλλαγή είναι πλέον εδώ. Τι σχεδιάζει ο δήμος να κάνει για την προστασία του περιβάλλοντος;

Πολύ μεγάλο και σημαντικό ερώτημα. Σας ανέφερα πριν ένα παράδειγμα, ότι αλλάζοντας οδοφωτισμό στην πόλη σημαίνει λιγότερη εκπομπή αερίων που ενισχύουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, που με την σειρά του οδηγεί στην κλιματική αλλαγή και στην ύπαρξη ακραίων καιρικών φαινομένων. Ο δήμος λοιπόν μπορεί και πρέπει να κάνει δύο πράγματα. Πρώτον, να κάνει έργα που να μειώνει την συνεισφορά μας στο φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής και δεύτερον, να προετοιμάζεται να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής που αυτό σημαίνει αντιπλημμυρικά, σοβαρά και γρήγορα, μέτρα δηλαδή που θα μειώσουν τις συνέπειες που θα βιώσουν οι άνθρωποι στην πόλη μας τις επόμενες δεκαετίες.

 

Παιδιά ήταν ένας πλούτος ερωτήσεων, σας ευχαριστώ πάρα πολύ, ήταν μία μέρα συναρπαστική, δεν την περίμενα τόσο καλή. Ήταν πραγματικά ανάκριση, το μόνο που έλειπε ήταν ένας μεγάλος προβολέας για να με τυφλώνει. Σας ευχαριστώ παρά πολύ, ήσασταν για μένα μια όμορφη εμπειρία!

Ομάδα Δημοσιογραφίας Ε.ΨΥ.ΜΕ